17. in detractorem fratris Dominici Buchiae,
sacrae theologiae magistri

Dux Minyae gentis per saecula vivet Iason:

      Aurea Phrixeae vellera vexit ovis,

Ignivomos domuit tauros vigilemque draconem,

      Phasiacas postquam sollicitavit aquas.

5

Troius Aeneas, dum conderet altera Phoebi

      Pergama, sidereos transiit ille polos;

Per mare, per terras ventos perpessus et imbres,

      Hic profugus tandem plurima bella tulit.

Hoc mortale decus, sunt haec mortalia famae

10

      Praemia, semidii quae meruere duces.

Domnice, quae tibi dant caelestia munera divi,

      Haec sunt humanis nobiliora bonis.

Fulgura divino, cum vis, tibi ab ore coruscant

      Et vitium quotiens corrigis, ipse tonas.

15

Ipse Giganteos terres formidine fastus,

      Destruis infelix ambitionis onus.

Turpis avaritiae quae sunt discrimina, monstras;

      Quid valeant leges, quid pia iura monent.

Lurida Tartareo depellis corde venena,

20

      Fumiferos motus tu ratione domas.

Eloquio superas praecordia ferrea grato,

      Moribus expellis, religione, fide.

Proh scelus! et tantus, stimulis obnoxius, atrae

      Vir gemit invidiae: quae sibi cuncta rapit.

25

Nil facis, o livor; dentes constringier in te

      Convenit: hic multo celsior invidia est.