Francesco Di Natale carmina, 21

Testo base di riferimento: M. Marković, 1958

Cura dell'edizione digitale: S. Di Brazzano


21. ad eosdem Sapphicum

Longa multorum series malorum

Hactenus crebris cumulata damnis

Dalmatas laesit miseros amaro

Non sine planctu.

5

Hactenus nostrae regionis urbes

Barbaras multum timuere turmas;

Moenibus quarum cruor, arma, bellum

Semper inhaesit.

Fructibus tellus caruit creatis,

10

Partior victus Cereris negatae,

Sordidus nullum Bromius liquorem

Sub pede pressit.

Litibus iunctae dubiis querellae,

Hactenus rixae, dolus affuerunt,

15

Luctus, infandum scelus ac rapinae

Conviciumque.

At modo laetas novat urna sortes,

Candidum pullus subit in colorem,

Fata fortunam variando versant

20

In meliorem.

En Navagerus bonus, ecce Mulla

Providus, iustus, sapiens, benignus,

Nobilis, constans et uterque rarus

Censor in orbem.

25

Non metus adsunt, furor, ira questus;

Litium cessit genus omne: pax est;

Exulant fraudes, vitium recessit

Seditioque.

Clodius nusquam, Catilina nusquam,

30

Sisyphus, Gracchus, Sinis et Procrustes,

Exhibent poenas sceleris Cethegus

Cum Dolabella.

Adriae fervens mare nunc quiescit,

Illyris divo statuit leoni

35

Templa, centenas agit ecce grates

Dalmata felix.

Ille per totum celebrandus orbem

Praepotens ordo Veneti senatus

Fungitur votis iubilans et ambas

40

Dormit in aures.

Dum nidet tantos meruisse alumnos

Clarus, aeternae monumenta famae,

Qua vigent illi quibus alma monstrat

Sidera virtus.