6. ad puellam in litore ambulantem

Ad mare ne accedas propius, mea vita; protervos

      Nimirum, et turpes continet unda deos.

Hi rapiunt, si quam incautam aspexere puellam

      Securos bibulo litore ferre gradus.

5

Quin etiam in siccum exsiliunt saepe, agmine facto,

      Atque abigunt captos ad sua regna homines.

Tum si qua est inter praedam formosa puella,

      Tantum haec non subito piscibus esca datur:

Sed miseram foedis male habent complexibus omnes,

10

      Invitamque iubent hispida monstra pati.

Os informe illis, rictus, oculique minaces,

      Asperaque anguino cortice membra rigent.

Barba impexa, ingens, alga limoque virenti

      Oblita, oletque gravi lurida odore coma.

15

Hos tu seu pisces, seu monstra obscoena vocare,

      Sive deos, mavis; si sapis, ipsa cave.

Nec tibi sit tanti, pictos legisse lapillos,

      Vt pereas magno, vita, dolore meo.

Quin potius diversi abeamus; respice, ut antrum

20

      Ad dextram viridi protegit umbra solo.

Decurrit rivus gelidis argenteus undis,

      Pictaque odorato flore renidet humus.

Imminet et fonti multa nemus ilice densum,

      Et volucres liquido gutture dulce canunt.

25

Hic poteris tuto molli requiescere in herba

      Propter aquam, et niveos amne lavare pedes.

Tu mihi serta tuis contexta coloribus; ipse

      Texta meis contra mox tibi serta legam.

Floribus, et roseis crinem redimita corollis,

30

      Et compto incedes conspicienda sinu.

Poplite deinde tenus succincta imitabere Nymphas:

      Obvia marmoreum deteget aura latus.

Silvicolas, mea vita, deos torquebis amore;

      Ignibus urentur flumina et ipsa meis.

35

Inde domum formosa mage, et mage culta redibis.

      Rumpetur tacita tum Hippolyte invidia.

Sed sensim subsistas, ne te forte puellarum

      Aequalis versam cernat abire chorus.

Nesciat hoc quisquam, nam si nos turba sequatur,

40

      Antra ingrata tibi, ingrata et erunt nemora.

Has fatuas rapiant pelagi, sine, monstra puellas:

      Nos coeptum hac furtim dissimulemus iter.

Quod si qua interea audieris per litora murmur,

      Lux mea, te in nostro protinus abde sinu.