21. Andreas Arena Lucensis
domino Nicolao Tegrimi

Antiqui phaleras, equos, coronas,

Arcus marmoreos, trophaea, signa

Loricata et equestria assolebant

Virtuti monumenta collocare.

5

At nos praemia, quae, Tegrime, digna

Virtuti dabimus tuae? Vocaris

Qui recte populi decora palma.

Nec frustra Superos tibi dedisse

Censendum puto tanta, totque bona:

10

Clares nobilitate, nec malignis

Rebus aut opibus potens amicis:

Quam rarissima dignitas in ore?

Te si quis videat repente credat,

Talis est facies, ducem aut regentem

15

Magnos te populos: sed haec relinquo,

Quae natura tibi manu benigna

Indulsit: meliora comparasti,

Vt comis, facilis, modestus esses.

Lingua melliflua eloquens, disertus,

20

Caesarum pariter, Patrumque sacras

Leges, ut digitos tuos recenses;

Annales veteres, novosque calles:

Quid quod fortia facta noluisti

Nostrorum populorum interire?

25

Si Iudex placeat tibi, aut Potestas

Mitti, Iudicis amor timorque,

Et fervens animo fugatur ira.

Functo munere, cum libet reverti,

Nihil praeter populi refers amorem.

30

Vsus si veniat Duces, Senatus,

Reges, Pontifices sacros petendi,

Legatus quis eat repente norunt:

Ad te confugiunt, tuae petuntur

Linguae, divitiis potentiores;

35

Vnde est utilitas, honos, decusque,

Nuper quale refers diserte adorans

Vrbis nomine Iulium secundum.

Virtutes numero togae minores

Non sunt, horrida cum moventur arma;

40

Miles si dubius pererret agros,

Hostis si pedites equosve scribat,

Vulgus si trepidet timore belli,

Solus tu dubiae salutis auctor,

Tu firmos animos, serena reddis

45

Solus, quae modo nubibus latebant.

Ergo praemia quae, Tegrime, digna

Virtuti dabimus tuae? Videbunt

Hoc Patres: ego civicam coronam,

Et me perpetuo tibi obligatum.

50

Nostri iam valeas decor Senatus,

Et vivas Pyliam precor senectam.