128. ad Vargnanum

Vargnane optime, cuius ore manat

Sermo dulcior Attico liquore

Et semper faciles fluunt Cam<a>enae,

Ten' Lomasia rura detinere

5

Possunt immemorem tui atque nostri,

Mehercle, rura odiosa et infaceta?

Num tanti decet <a>estimare rura?

Sic nobis licet invidere ruri

Qui dudum miseri atque destituti

10

Intabescimus ob tuum recessum?

O factum male! Namque tu solebas

Dulci carmine detinere Sarcam

Et cantu lepido movere montes

Quassans buxiferi caput Brioni.

15

Quare ad nos redeas rogamus omnes.

Causarum tonitru rogat Brunellus,

Et fluens Latiae eloquentiae fons

Prandinus bonus ille Iulianus

Et Lepus pater omnium leporom;

20

Idem Didymus et Catullianus

Aliprandus agit, caputque calvum

Vt cucurbita Devius Folentus.

Quod si nec preculae tabellionum

Nec flectunt lachrymae piae parentis,

25

Te saltem moveat iocosa turba

Et Musarum amor, ipse diis amicus:

Arquensis patriae colens recessus

Nobiscum bibe, lude, scribe, canta.