133. de lachrimys amantum

<Foelices> lachrymae, <suspiria> mutua amant<um>

      <Et...> ex omni parte probata fides!

Vidi ego vos arctis pariter <pendere> lacertis

      Et trahere in longas verba proterva moras.

5

Oscula quis numeret toties iterata labellis?

      Quanta fuit vestris laetitia in lachrymis?

Vt fons prosilit muscoso limpidus antro,

      Irrigat herbosi gramina laeta soli

Paulatim, et labens tremulas furtivus in herbas

10

      Vicino ubertim flumine miscet aquam:

Sic lachrymae mistaeque genis oculisque fluebant

      Amborum atque sinus alter in alterius

Plorabat. Tunc laeta Venus miscebat amores

      Sub tunica exercens dulcius offitium.

15

Foelices lachrymae, dulci quas tinxit amaro

      Moesta Venus laetae conscia tristitiae!

Carmine vos semper nostro ventura loquentur

      Haec atque illa aetas atque alia atque alia.