13. de victoria Liviani

O quae alma grato carmine fortium

Mori, Thalia, facta vetas virum,

Nunc et per ora Livianum

Omnium, et omne feras per aevum.

5

Dic ut superbae contuderit minas

Germaniae atque a Caesare barbaro

Fessae tot annos imminentem

Ausoniae arcuerit ruinam.

Nam quis, malorum heu heu veterum memor,

10

Non expavebat, cum populos truces

In nos remotis usque ab oris,

Qua glacie riget Amphitrite,

Audiret armari, asperaque Alpium

Iam vincere altis cum nivibus iuga

15

Feris inaccessa, atque fines

Vndique iam populare nostros?

At Livianus in trepidis docens

Audere rebus, qua violentior

Vis hostium ingruit, citatis

20

Obvius agminibus cucurrit.

Ductore tandem hoc, scilicet Italas

Videre montes insoliti manus,

Tormenta, atque equos et arma

Alpicolae stupuere Fauni.

25

Tandemque nostra impune nimis diu

Bacchati in arva Theutones horridi

Sensere in antiquumque robur

Inque novum Marium incidisse,

Cum caesa, pubis flos Alemanicae,

30

Repente in alta valle Cadubrii

Phalanx nives cruore tinxit

Purpureo, rapidumque Plavem,

Arx et recepta est; pectora militum

Cum saeva nostrorum ardua non via,

35

Non saxa, non arcere muris

Terrifici potuere nimbi,

Cadente ahena fulminis in modum

Contorta ab igni sulphureo pila,

Qua terra subsultat nigerque

40

Cum sonitu ferit astra fumus:

Dirum repertum, et ingenium male

Sagax sacrumque, quo truculentius

Nil invenire atrox Megaera,

Saeva nec ira potest deorum.

45

Sed cuncta praesens horrida temnere

Dux acer urget; hunc sequitur cohors

Secura, praesentemque mortem

Magnanimo duce freta vincit.

Dis cura nostri est; et Venetus pater

50

Probe Latinae consuluit rei,

Cum ius tibi omne copiarum,

Liviade, tribuit suarum,

Corneliumque mox socium dedit

Magno e senatu, cui sapientia

55

Insignis ac fortuna avorum

Scipiadum reparant honores.

Non imperatorem ille queat sibi

Optare, Mavors quem mage diligat;

Non tu senatorem ferendis

60

Consiliis animosiorem.

Vos nuper hostium unanimes feram

Fregistis audaciam, ac pavidos patres

Firmastis, ac suam attulistis

Semianimis populis quietem.

65

Vos iam timebit barbarus, ac suis

Pedem cavebit tollere finibus,

Ni laeva mens est diique nostros

Accumulare volunt triumphos.