2. in torrentem, qui Celsum Archelaum
Melinum undis obruerat

Ignote o vortex, undis pluvialibus aucte

      Atque idem fallax cum fera saevit hiems,

Tuque, o si qua tenes obscuri gurgitis undas

      Nais, et exiguus numina rivus habet,

5

Quo voscunque loco, Tybur sed propter amaenum,

      Seu Labicani qua via trita soli,

Seu qua vorticibis rapidis ferit aequora Thybris,

      Stringitis irriguis littora flexa vadis,

Postquam Romanae per vos facundia linguae

10

      Concidit, et sacri languit oris honos,

Et qui vix firmos artus, viridemque iuventam

      Induerat vestro hoc raptus ab amne puer,

Omne decus saevae tollatur funditus undae,

      Et retro versas lympha recurrat aquas,

15

Parvaque muscoso tabescant flumina in antro,

      Arentem ut nequeant pellere fonte sitim,

Sed glebam inde avidus convellat vomere arator,

      Diducatque udo iugera longa solo.

Siqua tamen, canis stillat cum montibus humor,

20

      Auxerit infidos mobilis unda lacus,

Non illis, acres aestus cum accenderit agris

      Delius, et pluvium flagitat herba Iovem,

Defendant rapidos implexa umbracula soles

      Nullaque det tenerum graminis herba torum.

25

Non ripas circum ramis viridantibus alni

      Subiiciant sese, fronde nec uda salix,

Non violae molles immortalesque amaranthi,

      Canaque non vernis lilia mixta rosis,

Sed vepres tantum inculti atque horrens paliurus,

30

      Proveniantque atro dira aconita solo.

Quos in serta iuvet texisse nitentia flores

      Hinc alio dulces quaerite Hamadryades,

Nec vos candenteis artus posuisse sub unda,

      Nec iuvet infamem sumere fontis aquam.

35

At tu Celse, animi quondam pars maxima nostri,

      Cuius in aeternam lumina noctem abeunt,

Postquam dura quies et inexorabile fatum

      Oppressere animi tot bona rara tui;

Nec licet has iterum sine te, quas odimus, auras

40

      Carpere, nec fletus ferrea pensa movent,

Aspice qui coeant moesti ad tua funera vates,

      Vtque iuvet lachrymis invigilare piis:

Maximus en tumulo vates Phoebique sacerdos

      Vida Aganippeum pollice tangit ebur;

45

Ille tuum involvi nomen caligine opaca

      Non sinit, et magno digna Marone sonat,

Cui mitis Gybertus adest, tenebrasque sepulchro

      Differt, et doctas convocat Aonidas.

Me quoque perpetuo versatum turbine rerum

50

      Isthaec pauca iubet dicta referre dolor.

I puer, aetherias sedes, numerumque Deorum

      Aucture, atque hauri quas damus ore preces,

Quique olim nostris fulgebas Lucifer oris,

      Ipse idem condens lumina vesper, abi.