14. de Clemente VII Pontifice Maximo

Sidera dum repetit Clemens, terrisque relictis

      In sibi iam parta collocat arce pedem,

Subducunt caelum nubes, et nocte coorta

      Proluvies foedis imbribus arva premit.

5

Caeruleus tumido Tiberis caput abdidit alveo,

      Et formidatis flumina laxat aquis.

Scilicet et fluvios dolor attigit, ipsaque funus

      Certatim ducunt moesta elementa novum.