22. de Hippolyto Medice Cardinali ad Phoebum

Hippolyto Dictynna feras, Erycina lepores,

      Vertice nata artes, dat Iovis uxor opes.

Dat superum pater ipse togam, dat belliger ensem,

      Quo petat in nostros qui feret arma Deos,

5

Moenia quo Turcam cingentem Norica flammis

      Aversum turpi cogat abire fuga.

Certatim iuveni Dii dant sua dona: salutem

      Nemo sed affecto, tu nisi Phoebe, dabit.

Quin melius vivo vitam des, Phoebe, perennem,

10

      Quam tuus extincto filius ante dedit:

Ille suae placuit soli solo ore novercae,

      Hic virtute placet regibus ac populis.

Hoc facias, Rodani atque Tagi rogat accola et Istri,

      Cuius hic hostili sanguine tinxit aquas,

15

Hoc Roma, hoc Clemens, cui seu petis ardua, seu tuis

      Prona premis, toto par nihil orbe vides.