9.

Galle potens quondam belloque, et fortibus ausis,

      Terrarum merito quem tremuere sola:

O ubi nunc priscum decus, et quaesita sub armis

      Illa tibi toties sanguine fama prior?

5

Ten Superum, iustique ferus contemtor et aequi

      Hispanus patriis artibus exuperet?

Sume animos, conversa Deum sunt Numina, et ipsum

      Iam coepit fatum suppuduisse sui.

Primus caeruleo Rhodanus qua labitur amne

10

      Devictos sensit vertere terga Duces.

Pallenti Caesar gemeret cum barbarus ore,

      Et tremeret iugulo Gallica Caesa suo.

Nec mora, procurvo fluvius caput extulit antro,

      Hostili cupiens se exhilarare fuga.

15

Proiectas volvens rapido cum gurgite parmas

      Haesit, et hos rauco mox dedit ore sonos.

Siste fugam, latebrosa tibi se flumina pandunt,

      Et praebet vanos hospita terra metus.

Hoc erat hoc Romae Patribus quod saepe vocatis

20

      In sacrum Regis solveris ora caput,

Scilicet exciderunt, quae tum sis magna loquutus

      Horrida quae venti per mare verba ferant?

Cum te excisurumque urbes, flammisque daturum,

      Iactabas saeva Gallica regna manu.

25

Nam te magnanimum poscente in praelia Regem,

      Ipsae etiam risum vix tenuere trabes.

Addebat victori animos tibi Bagrada, et Afer,

      Qui tua direpto fugerat arma grege;

Quique mari assuetus tantum, subitisque rapinis

30

      Bellorum imprudens Arriadenus erat.

Huc huc verte aciem; Rhodanus, non Bragada cursum

      Pernegat, atque minas despicit usque tuas.

Non hic Pastorum positis fera praelia castris

      Turba ciet, pulsa terga datura tuba,

35

Ordinibus; sed sueta acies turbare iuventus

      Belgica, et audaces comminus ire viros.

Arma tenens medio Franciscus in agmine fulget,

      Et simul admissis fulminat altus equis.

Fulminat, et Nati fatum suspirat ademti,

40

      Qui dira nuper morte peremtus obit.

Quam magno haec olim stabunt tibi funera, Praedo,

      Concreta ad tumulum cum statuere coma.

Moxque tuum fassus crimen raptabere circum,

      Et voce infelix supplice colla dabis.

45

Desecto donec placentur gutture manes,

      Et conspersa tuo sanguine roret humus.

Haec memorans rapidus laxatis fontibus amnis

      Murmurat, et venas evocat inde truces.

Insonuere omnes silvae, collesque propinqui

50

      Testati luctum, quo potuere sono.

Omnis eo terrore tremens diffugit Iberus,

      Nudaque sunt Gallo castra relicta duci.