Francesco Maria Molza varia, 157

Testo base di riferimento: P. Serassi, 1747

Cura dell'edizione digitale: Michela Naccari


157.

Cum mala praecipitem traherent iam taedia lucis,

      Optaretque Acme nil nisi posse mori,

Luminis in geminos ferrum converterat orbes,

      Extimuit tantum cum scelus alma parens.

5

In lapide huic fictos subiecit daedala ocellos,

      Parceret ut veris effera luminibus.

Nec mora, flammanti subsidunt pectoris irae,

      Candidaque assuetus possidet ora color.

Illa auro inclusos magni mox pignora amoris

10

      Mittit amatori munera digna suo.