2. in mortem Elvirae

Cum primum aethereis moriens gressum intulit astris

      Elvira, et summa constitit arce poli,

Hanc animae primum densa cinxere corona,

      Quique pii coetus arva beata colunt,

5

Et secum: Has nostras quaenam pulcherrima sedes

      Lux habet, atque novus enitet unde decor?

Nam neque piscosi linquens fera murmura ponti

      Ad superos tali se tulit ore Venus,

Abductam patriis nec quae se fleverat oris

10

      Pampineas flectens culta Ariadna rotas.

Ast ubi vis patris spetiem quae pulchra referret

      Consalvi, et cunctis agnitus ille vigor,

Ille decor, Sebethe, tuas qui terruit urbes,

      Gallicaque invicta contudit arma manu,

15

Illam adeo mulcere omnes, et tollere cantu,

      Atque iterum in blandos quaelibet ire sonos:

"Huc ades, o Regum soboles, decus addita coelo,

      Teque inter nitidum sydera sydus age,

Coniugis unde tui longum miserata dolorem

20

      Pelle age de tristi pectore amaritiem,

Insatiabiliter qui te nunc deflet ademptam,

      Nescius abrupto vivere coniugio.

Quaeque premis teneris fulgentia sydera plantis

      Concilies forti sic Dea blanda viro,

25

Nixus ope ut patriaque et sanguine clarus Ibero

      Per proavum laudes, perque parentis eat,

Et simul ingenteis superet spes Caesaris almi,

      Queis magni pondus sustinet imperii,

Seu male foedifragos vocet in certamina Gallos,

30

      Seu properet Turcas cominus ire truces.

Hoc tua nunc poscit pietas, sanctique pudoris

      Illa tibi constans tempus in omne fides,

Hoc tecum aetheria ludit qui parvulus aula

      Ante diem ereptum quem brevis hora tulit,

35

Scilicet ut magni felix tibi coniugis ora

      Exprimat et curas leniat usque tuas".

His dictis rarum ambrosiae sparsere liquorem,

      Oscula mox roseis casta dedere genis,

Ignotoque comam cinxerunt numina flore,

40

      Et dederunt flavae gemmea serta comae.

Illa Patrem complexa alto sublimis Olympo

      Accubat, et curas despicit inde leves.

At tu quem regem certatim pinguibus arvis

      Expetit hinc votis Tybris, et inde Tagus,

45

Pone modum lachrymis; sat tristia lumina moesti

      Vidimus, Elvira est iam tibi fleta satis:

Magnaque vos facilis quondam concordia iunxit,

      Post en alterius funera vivit adhuc.