6. ad Hieronymum Borgium

Borgi, mellifluae possunt quo praeside Musae

      Dura licet Stygii flectere iura Iovis,

Vmbri cui licuit totiens ad carmina vatis

      Inter Sirenum delituisse choros,

5

Seu Stellam Eridanum mulcentem lumine paeto,

      Seu Veneris caneret regna superba Deae,

Seu Lybicos penetrans saltus, radiantia mala

      Hesperidum sacro conderet ore senex,

Sydera seu potius plectro potiore sonaret,

10

      Describens radio lucida signa brevi;

Tecum ego tunc passim properasse ad carmina, Borgi,

      Illis crediderim Numina temporibus,

Panaque Sylvanumque et spretis Naiadas undis,

      Sylvarumque omnes obstupuisse Deos.

15

Ipse novo gaudens florum Sebethus honore

      In mare purgatis purior ibat aquis,

Et dominam agnoscens vocem, Antiniana rosetis

      Splendebat variis versicolore solo.

Forsitan et magni tumulo obversata Maronis

20

      Vmbra ingens vestris cantibus intererat.

Vnus nunc tanti superas tu nominis haeres

      Iactatis, vates, anchora fida deis,

Intumuit docto cuius iam carmine Tybris,

      Antiquum reparans hac quoque parte decus.

25

Scilicet hoc sceptris deerat tibi, maxime Terti,

      Quo stellis pergas inseruisse caput.

Macte animo: tibi saecla, pater, iure omnia cedunt,

      Qui facis Aonidum ne monumenta cadant.

Tu vero hospitio dignate, et principis aura,

30

      Fac numeris resonet Martia Roma tuis;

Nec te Parthenopes visendi regna cupido

      Incessat: Musis haec quoque terra patet.

Et te, si nostri forsan non poenitet, auctum

      Praeclari tantis dotibus ingenii,

35

Me quoque, quem totam nuper flevisse per urbem

      Diceris, et tantis ingemuisse malis,

Eripe, namque potes, Lethaei gurgitis unda,

      Vtque tuo vivam carmine, docte, refer:

Hoc tibi sic moriens vivam, pos funera, pacto,

40

      Ditis despiciam pallida regna Dei;

Sic tibi Mopsopii stillent de pectore rores,

      Et tua perpetuo carmina Paulus amet.