92. in transitu Hippolyti Cardinalis Ferrariensis
Mente non tali generosa quondam
Delos accepit spoliis superbum
Cynthium, postquam pharetratus icto
Angue refulsit.
5
Iuppiter nec tam posito trisulco
Fulmine et coeli solio relicto
Gratus accessit, numerosa visens
Moenia Cretes:
Quam fuit carus nimium moratus
10
Transitus nobis Mynii Galeri
Praesulis, qui nunc Rhodopes remigrans
Venit ab oris.
Alloquar, quantum regio latina
Tota maerebat viduata tanto
15
Principe, aut quantum gemebunda Padi
Flebat alumnum.
Odit Arctoum celebris Timavus
Invidens Istrum, Natisoque Dravum.
Qui frui vultu potuere fausto
20
Principis almi.
Nonne Riphaei superant nivales
Dum frequentantur Latio decore,
Aemon argutum, nitidique summa
Culmina Pindi?
25
Iam veni quaeso specimen latinum,
Iam veni pulsa cito tarditate,
Sed veni qualis solitus, iucunda
Fronte serenus.
En sinum nostra placidum recludit
30
Vrbs tibi laeto geminata plausu;
Sed fugam ne tu properes precamur
Candide praesul.