57. ad Phoebum ut se ab amore liberet elegia IX
Hei mihi, iam tristi redeunt sub corde dolores
Quos mihi vesanus protulit ante furor.
Phoebe, salutiferis herbis succurre dolenti
Meque Cupidinea protrahe, dive, manu,
5
Si tanto herbarum prosunt medicamina morbo,
Et iacet extinctus, te duce, durus Amor.
Hei mihi, nulla tuum potuere auferre dolorem
Gramina, nulla tibi profuit herba deo
Dum te per sacras fugeret Peneia silvas
10
Et peteret fluvii iura paterna sui
Ignotique preces et munera numinis ore
Sperneret ingrato teque deum fugeret.
Heu heu, quanta tuo Venus improba fixit in ore
Spicula, quae nati poena pharetra dedit!
15
Heu, quoties lacrimis faciem perfusus obortis
Fudisti querulas moestus ab ore preces
Cum tua lascivus carpebat membra Cupido
Errabatque furens per tua corda deus!
Nunc mea sic torrent ferventes viscera flammae
20
Et Venus indomitum saeva ministrat onus
Et iaculis mea corda premit; furit ipse Cupido
Et tenet impresso viscera nostra pede.
Ast ego quid queror et quae me dementia cepit?
Coelicolae huic omnes succubuere deo.
25
Iuppiter Iliaci rapuit Ganimedis honores
Compressitque tuum, candida Leda, torum
Et Danaen pluvio stupravit versus in auro
Et petiit lectum virginis Inachidos
Necnon Alcmenae lecto requievit in alto,
30
Vnde tuum columen, Graecia magna, nitet.
Ipsa Venus magno iacuit commixta Gradivo,
Vnde fuit cunctis fabula nota deis.
Quin etiam magno Anchisae se immiscuit atque hanc
Lascivus pueri vicit Adonis amor.
35
Ipse quoque Alcides, Graiorum fama superbus,
Invicta traxit mollia pensa manu;
Iam duros suetus monstrorum ferre labores
Foemineo est passus colla dedisse iugo.
Ipse Cupidineas si sensit Iuppiter iras
40
Emensusque fuit caecus Amoris iter
Et Venus Alcidesque et Mavors saevus et omnes
Coelicolae aligero succubuere deo,
Quid ego mortali faciam de semine natus?
Insequar ipse etiam castra, Cupido, tua.
45
Quare iam cesses ardenti fervere flamma
Saevitiamque (oro) pone, Cupido, tuam.