7.

Ad Simplicianum hominem impudentem ac vilissimum, et nihilominus fortunatum.

Non te compositae, sed simplicis esse figurae

      Nomine percipitur Simpliciane tuo.

Noscitur et cuius generis. nam nullius omnes,

      Quum nec in o, nec in or definis, esse vident.

5

Et tamen ipsa parens stolidum Fortuna, suis te

      Muneribus multum Simpliciane fovet.