13.

Ad Parthenium Paravicinum, optimae indolis puerum.

Haec quae misisti puer ornatissime nobis,

      Ingenii specimen carmina culta tui,

Te satis ostendunt dulceis potasse liquores

      Vngula queis monte sparsit equina sacrum.

5

Ardua verticibus iuga te petiisse duobus

      Parnasi exclamant, Pieridumque domos.

Atque ibi te puerum monstrant cinxisse virenti,

      Qua cingant pauci tempora fronde senes.

Quo minus admiror veterum tibi nomina vatum

10

      Cognita, qui prius haec incoluere loca.

Caetera visa inibi non sunt puer optime certa,

      Morphea sed credas imposuisse tibi.

Nigra etenim Phoebo minime sunt grata soletque hoc

      Tingere Apollineus multa calore fruor.

15

Transcriptas igitur quam non agnoscimus abs te

      Laudes (nam tenuis res mihi nota mea est)

Tam te exercendi ingenii quaesisse probamus

      Hinc ansam, quamvis sit Niger ipse niger.

Teque admiramur potuisse e musca elephantum

20

      Efficere, atque etiam vertere in alba nigrum.

Ergo macte bona puer indole perge precamur,

      Digna recepturus praemia perge puer.

Doctarum Aonidum placidus chorus usque profanum

      Invitant fugias vulgus, honesta colas.

25

Quae licet egregie praestes, tamen addere per se

      Currenti libuit nunc mihi calcar equo.