19. ad Veturiam matrem, et Iulium et Faustum
fratres mortuos

Mater candida, candidique fratres,

Qui me funere rapti acerbo, in atris

Lugentem tenebris videtis, et cum

Sol terras hilarat nitente luce,

5

Et cum nox placidum refert soporem,

Iam mei miserescite, et deorum

Supplicate parenti, ut exuens me

Vinclis corporeis, volare vestros

Ad manes sinat; est enim relictum

10

Nihil dulce mihi, nihil quod aegrum,

Et maerentem animum levare possit,

Praeterquam lacrimae, et querelae, ab imo

Et suspiria corde tracta. Quod ni

Timeret mea mens, adire dum vos

15

Vrget, ne, procul a piis repulsa,

Vobis perpetuo careret, ipsum

Ferrum iam mihi corpus exuisset.