23. nenia in mortem Franciscae Sfortiae
sororis Guidi Ascanii cardinalis
Puella delicatior
Molli columba, pulchrior
Rosae rubentis flosculo
Cur immerentem candidis
5
Te saeva Parca fratribus,
Et coniugi dulcissimo
Prima iuventa sustulit?
Sic florem, hiantem mollibus
Telluris almae amplexibus
10
Vellens procella turbinis
Leves in auras dissipat.
FRANCISCA, acerbo funere
Caeli relinquens lumina,
Tuae domus, et patriae
15
Cuncta abstulisti gaudia
Te mollis unda Tybridis
Flens crevit, ipsae crinibus
Passis puellae Naides
Flevere: septem collium
20
Questus ad alta sidera
Ivere: lucidum caput
Sol lugubri ferrugine
Velavit, atra civitas
Cum te sepulcro poneret.
25
Pudor, Venustas, Gratiae
Sunt hoc sepulcro conditae.
Crudelis, implacabilis,
Iniqua Mors, cornicibus
Tam longa parcis saecula,
30
Et huic puellae tam cito
Manus rapaces iniicis,
Quae debuit Amphrysiae
Vicisse vatis tempora.
Nec te rogantis dulcia
35
Flexere verba, ferream
Quae vim valebant frangere:
Nec oris illa dignitas,
Cui Pallas ipsa cesserat,
Tui furoris impetum
40
Tardare quivit, impia.
Nil fratris Ascani favor,
Quem magna Roma suspicit,
Carae sorori profuit:
Nil vota PAVLLI TERTII,
45
Quo terra nil maius videt,
Iuvere neptem candidam.
At saevias licet, fera
Mors, vivet ipsa funeri
Suo superstes, omnium
50
Volans per ora gentium
FRANCISCA, magnae gloria, et
Dolor perennis patriae.