33. ad Guidum Posthumum

Iam ver floricomum, POSTHVME, verticem

Profert puniceo Chloridis ex sinu,

Iam pellunt Zephyri frigus, et horrida

Tellus exuitur nives.

5

Cantantes Hadriae marmora navitae,

Audent velivolis currere puppibus:

Nec tendens avidis retia piscibus

Hibernas metuit minas

Sardus: iam virides gramina vestiunt

10

Campos, et tumidis palmes agit graves

Gemmas corticibus: iam volucres suis

Mulcent aera cantibus.

At nos dum gravibus finis eat malis,

Noctes, atque dies flemus, et intimis

15

Vrgemus (dominae sic Veneri placet)

Divum numina questibus.

Nil dives posito mensa iuvat mero,

Nil defessa quies lumina, nil lyrae

Cantus, nil vario tibia carmine

20

Moerorem eluere efficax.

Sed curae, heu! miseri sunt animi dapes,

Sed cordis lacrimae pocula, sed quies

Confectum rigidae corpus humi iacens,

Sed carmen mihi flebiles

25

Questus, et dominae nomina: sic mihi

Numquam veris eunt tempora: sic mihi

Soles non aliquo tempore candidi:

Sic mi perpetua est hiems.