10.

Sic Pan bicornis, et Pales vitam tuam,

Tuumque sospitent gregem,

Parum resiste, pastor, et pictis sacrum

Lapidem corona floribus.

5

Hic est Hyella, qua nec ulla pulchrior

Pavit capellas femina,

Nec pastor ullus garrulam umquam fistulam

Inflavit ore dulcius.

Nondum misella terna lustra clauserat,

10

Cum vidit ultimum diem.

Vt flos apricus, terra quem mater suo

Dulci educabat in sinu,

Tunc primum hiare coeperat, cum tabuit

Calore tactus fervido;

15

Sic pulchram Hyellam flore sub primo impotens

Amoris aestus perdidit.

At tu, viator, sic faveat Amor tibi,

Precare terram ut pulveri

Sacro puellae sit levis: dehinc floribus

20

Hanc spargito; et felix abi.