8. argumentum psalmi XIII

Quousque, Domine, linquor in tantis malis?

O columen, et salus mea,

Quousque pergis esse non memor mei?

Dic, oro, quamdiu dies,

5

Noctesque lacrimis madebo, et anxius

Deliberando distrahar?

Quousque supplicem tuae clementiae

Crudelis hostis opprimet?

Aures tuae satis diu, pater, a meis

10

Abhorruere questibus:

Satis superque vultus aversus tuus

Omnem mihi lucem abstulit.

Iam, quaeso, iam candore luminis sacri

Meas tenebras dissipa,

15

Ne forte durus mortis obrepat sopor,

Dum nulla donatur quies.

Ne, quaeso, ne amplius in mala insultans mea

Triumphet hostis gaudio.

Sed quamquam ab omnibus misera salus mea

20

Proiecta sit mortalibus,

Bonam tamen spem non ego abiiciam, tuae

Nitens opis fiducia.

Pater beate, maximas tibi gratias

Ago, tuum qui supplicem

25

Tam dexter audis, et malorum fluctibus

Tantis benignus eripis.

Iam iam querelas flebiles, suspiria

Iam pono laetus tristia,

Et fonte quidquid carminis fluet meo,

30

Pater, tibi omne consecro.