10. argumentum psalmi XXIII

Rex caelitum est pastor meus;

Nihil boni deerit mihi.

Vberrimis in pascuis,

Amoena propter flumina

5

Me spiritus sanctissimi

Aura beata recreat,

Dulcique mentem pabulo

Nutrit suae scientiae.

Miserrimus animus meus

10

Dum longius abit a Deo,

Erraverat procul a via,

Quae ducit ad caelestium

Oras beatas. At Deus

Meae misertus miseriae,

15

Benignitate maxima

Quaesivit illum ultro, et sui

Reduxit ad caulas gregis.

Si sola solus per loca

Inermis eam, ubi plurima

20

Imago mortis territat,

Interritus perrexero,

Custode securus Deo.

Me virga, pastor optime,

Coercet errantem tua:

25

Ne gravius offendar cadens,

Tuo bacillo fulcior.

Me mensa roborat tua,

Me dulcis exhilarat calix

Tuus: oleo foveor tuo.

30

Nec me, pater dulcissime,

Per has inexplicabiles

Vias euntem deseres

Vmquam, sed ad tuam domum

Duces, ubi vita fruar

35

Et sempiterno gaudio.