13. in Petrum Victorium

Nobis, Calliope, magnum alienum aes superest vetus,

Nam pridem ratio scripta mihi est pectore in intimo.

Tu quaeso patere a te solvam quidquid id est, Dea.

Non Victorius est exiguis versibus, aut lyrae

5

Aptandus tenui: vester amat Phoebus eum, neque

Vlli plura bonum munifica crediderim manu

Largitum: uber enim sicut ager ruraque pampino

Mitis florida Iacchi, et Bromio et frugibus oppida

Circunt plena hilarant; muneribus dives Apollinis

10

Etruscos populos ingenii fruge bona bonus

Ille enutrit alens. Sic senior vertice Pelii

Olim Phyllirides frondifero semifer uberi

Graios nobilium seminio dicitur artium

Ditasse. Ille dies e medio tollere qui potest

15

Ritu Cecropio scripta tibi clara volumina,

Victori, eripiet roriferis sidera noctibus,

Idem subtrahet et piscibus, idem aequora nantibus.

Contages populi te tetigit lurida morbidi

Numquam, te ambitio curriculum praetereuntium

20

Obliquis oculis aspiciens nec pepulit; neque

Illi roboris hoc attribuit Iuppiter, ut sacrum

Phoebo discutiens commoveat pectus, originem

A Caeo licet et Porphyrione a valido trahat,

Conatis solium Coelicolum scandere fratribus.

25

Non res, cui cumulus semper abest, cunctave metiens

Aurum te pupugit; te nitidum Musa salubribus

Fontis, Castalii lavit aquis candida; tu meae

Es lumen patriae percelebris: sat mihi fructuum

Ignava haec tulerint exilia in montibus asperis

30

Quaesita, argueris desidiae ni tibi debitum

Carmen, nive inopis quod citharae dinumerem modos,

Acceptum id mihi te ferre neges, iureque respuas.