23.

Plaude, Anime, Domino. Quam Tua est, Deus meus,

Evecta in altum gloria!

Laudem, et decorem indutus, et clarissimo es,

Vt veste, amictus lumine.

5

Tu extendis, ut tentorium, Coeli plagas;

Aquisque summa eius tegis.

Tu nube, ceu curru, uteris. Tu praepetes

Inambulas ventos super.

Mentes solutas, igne radiantes choros

10

Tibi administros comparas.

Tu brutam humum firmissimas super bases

In tempus aeternum locas.

Hanc vastus humor, tamquam amictus, obtegit.

Insederint iugis aquae;

15

Si tu increpes, refugerint, vocis tuae

Tonitruo perterritae.

Montes supini, concavae valles, eo,

Quem statuis, haeserunt loco.

Tu terminos immobiles figis Mari,

20

Ne fluctibus Terram obruat.

Tu emittis in convallibus fontes vagos

Media inter ima montium.

Huc sese agrestes conferunt potum ferae:

Sitim hinc onagri temperant.

25

Aeriae aves in editis agunt locis,

Per saxa, qua rivi strepunt.

Superne montes irrigas. Opera Tua,

Tellus repletur ubere.

Foenum pecoribus, multiplex herbae genus,

30

Obsequium ad humanum, creas.

Frumenta terra educis, et mortalia

Quod corda vinum mulceat.

Et ora olivum laeta reddens unguine,

Vt panis intus roborat.

35

Alis alta campis robora, et Libani arduas,

Quas ipse sevisti, cedros;

Passerculi illic nidulantur: et vagae

Abies domus ciconiae est.

Dant tuta cervis lustra montes editi;

40

Cuniculis cavi specus.

Dirimenda Lunam Tu creasti ad tempora:

Sol novit occasum suum.

Tenebras parasti, unde extitit nox, confragas

Qua permeant sylvas ferae,

45

Scymni leonum in praedam hiantes, ut suam

Sibi a Deo escam quaeritent.

Orto vicissim sole, turmatim sua

Conduntur in cubilia.

Tum vero ad artes, atque culturam soli

50

Homines diurnam prodeunt.

Quanta opera, Domine, sunt tua! omnia affabre.

Plena opibus est Tellus tuis.

Magnum hoc Mare, immensisque tractibus patens,

Vi piscium innumera scatet:

55

Insunt pusilla animantia, insunt grandia;

Illac carinae permeant.

Inusitata vastitate Belluam,

Finxisti, ut illic luderet.

Haec cuncta ab uno Te expetunt, suo sibi

60

Vt tempore escam praebeas.

Te dante capiunt: Te manum ditem Tuam

Laxante, complentur bonis.

Vultum Tuum si avertis, haerent; spiritum

Si iis adimis, in cinerem fluunt.

65

Afflante rursum spiritu existent Tuo;

Faciemque renovabis soli.

Domini perennet gloria: Ipse fabrica

Se Dominus oblectet sua.

Labefacta cuius Terra conspectu tremit,

70

Montesque tacti fumigant.

Cantabo Domino vitam in omnem; quandiu

Fuero, Deo psallam meo.

Oratio illi grata sit quaeso mea.

Dominus meum sit gaudium.

75

Tollantur e terra impii, ut ne sint quidem.

At tu, Anime, Domino plaudito.