13. Ludovico Buccaferreae praeceptori

Quis tua, quis digno praeconia carmine ad astra

Evehat, et veris coelo te laudibus aequet,

Ferreabucca, auro manans ditissima semper?

Nullus opinor erit mortalis tempore in ullo,

5

Solus enim, nugis proavum technisque relictis,

Graecorum ingenia et praeclara inventa sequutus,

Perspicuis reseras veraci pectore verbis

Quicquid Aristoteles obscuro texit amictu,

Quo natura nihil maius dedit, aut dabit unquam.

10

Non te praeterea divi monimenta Platonis,

Nec miranda latent docti praecepta Galeni.

Adde quod in magnis rebus versatus et aulis

Nostrorum regum, et procerum, saeclique perosus

Ingenia et mores soli tibi vivere pergis.

15

Salve, Felsineae spes ingens, et decus urbis,

Quem propter non iam parvus, sed maximus undas

Extollit, coelumque petens ferit aethera Rhenus.

Salve, teque diu conservent numina nobis

Incolumem, meritisque tuis condigna rependant

20

Praemia, si terras quicquam et mortalia curant.