16. ad Petrum Tolentanum
Quod tam suspensa iaculatus fulmina dextra
Iuppiter aetherei summo de vertice coeli,
Innocuos toties certos libraverit ictus
Culminibus, templisque suis ac principis alti
5
Turribus excelsis vanos iniecerit ignes,
Omnia terrisono, sed inani murmure miscens,
Nil aliud nobis voluit pertendere, quamquam
Credere portentis, operamque impendere monstris,
Relligione pia patrum, sanctisque vetamur
10
Legibus, ut nosti bene tu, doctissime Petre,
Quamquam nec ferrum, Cosmo regnante, nec ignes,
Nec vanas timuisse minas, bellive tumultus,
Vndique qui frustra toties iactantur inanes
Principe laeta suo nec non tutissima veri
15
Auxilio confisa Dei, Florentia debet.