142. sub effigie Leonorae Florentiae Ducis

Qualis ab Eois cum sol caput extulit undis

Fulgore splendens aureo,

Cuncta simul late tenebris ac nocte fugata

Clara retexit lampade,

5

Talis ab Hesperio cum fulsit littore harenas

Tagi ferentis aureas,

Clara atavis, forma excellens, virtute decora

Sanctis virago moribus,

Antiquum decus Ausoniae, nuribusque Latinis

10

Priscos honores reddidit.

Dum Nymphas inter Sebethides una vel ipsam

Longe Dianam praestitit,

Mox digno coniuncta viro tot sydera terris,

Quot caelo inerrant lumina

15

Tam dedit, et superis prope par Leonora deabus

Humana regna despicit,

Prole sua dudum, et propriis tot dotibus atque

Cosmo beata coniuge,

Ex quibus innumeri heroes per saecula leges

20

Ac iura gentibus dabunt,

Quare seu forma caperis, seu tangeris hospes

Virtute, lauda coeteras,

Hanc solam tacitus venerare, oculisque putato

Debere non parum tuis.

25

Qui quantum potis est divinae mentis et aurae

Mortali inesse pectori,

Bronzini, ac Iovii praeclaro munere, foelix

Vna hac tabella videris!