196. ad Iulium Stupham de Paulo Vrsinio

Quem tu tantopere, ac toties, Iuli optime, et ore

Laudare, et scriptis ad coelum ferre solebas,

Vrsinae gentis Paulum columenque, decusque,

Vt qui nec Phoebo Martem praeponere vellet,

5

Nec Marti Phoebum, sed utrumque utroque labore

Et parili studio sequeretur pectore toto.

Vt primum tristis languenti e corpore morbi

Relliquias omneis, vobis iam rure potitis,

Et volucres visco, pisces fallentibus esca,

10

Aut lepores cursu, ferro sectantibus apros,

Abieci, et solitas vires, animumque priorem

Divorum auxilio, Phoeboque favente recepi.

Conveni, ut iuvenem virtute atque indole avita

Praestantem, insignemque animis, ac robore tandem

15

Spectarem, et verbis colerem, quem corde colebam

Hic tu qui visus mihi sit, quibusque requiris.

Accipe quae vero depromam pectore, numquam

Gratius aut illo quidquam iocundius usquam

Aspexi, et de quo maioraque, pluraque mente

20

Conciperem, sic fata illum, sic numina servent

Incolumen, per quem fraterno semper amore

Arnus eat Tyberi, Tyberis coniunctior Arno,

Ex quo etiam pulchra nascetur origine proles,

Nec claris atavis, nec utroque indigna parente

25

Quae Thuscas arces, Romanas quae beet urbeis.

Hunc tu igitur, bone Iuli, et amare, et tollere ad astra

Carminibus pergas, dignum si iudico quicquam

Versu et amore tuo, primis qui canus ab annis

Ingenio longe aetatem virtute senili

30

Praevertis paribus maior, maioribus aequus.