208. Laelii Bonsii ad Benedictum Varchium responsio

Accepi, legique libens, iterumque relegi,

Ac rursus, et rursus legam

Quae mihi misisti pulcherrima carmina; queis me,

Prudenter ac vere mones

5

Ad studia ut legum redeam, musasque relinquam

Nostris diebus futiles,

Quod facere est animus quamprimum corpora languor

Et pallor ora liquerit,

Vndenis qui me iam mensibus occupat atque

10

Vacare seriis vetat.

Interea quid agam potius, doctissime Varchi,

Minusque culpae obnoxium,

Non ipse interdum historiam causasque latenteis

Mutare versibus soles?

15

Scis quam multa mihi, quam magna pericla minentur,

Ni cuncta prudens cavero,

Qui me migrantis toties de faucibus Orci

Traxere vitae ad lumina,

Tuque adeo in primis grata quem mente paterno

20

Honore iam diu colo,

Nec tantum efficio quantum vel tute mireris

Vel ipse certe debeo.

Sed ne forte puter rebus quod vix datur ipsis,

Quod velle versibus solvere

25

Nil addam ulterius, nisi quod tua dicta tenebo

Infixa semper pectore.