24. ad Franciscum Vintham
Disertissime Vintha, si requiris,
Vt es non modo diligens, sed ipsa
Diligentia, plurimique amicos
Soles pendere, si requiris, inquam,
5
Vt mos est tuus, utque iam solebas,
Pro nostro veteri parique amore,
Quid ruri faciamque moliarque,
Vrbis immemor, immemorque vestri,
Quos sinu atque oculis gero, geramque;
10
Dulci hac dum potiar, brevique luce
Vnum scilicet hoc, ut neque addam
Vero, nec minuam integer, volente
Imo id saepe iubente, saepiusque
Maximo simul optimoque Cosmo.