Giovanni Pietro Astemio carmina 1, 61

Testo base di riferimento: Claudia Zucchiatti, tesi di laurea Università degli studi di Trieste, 1971-72

Cura dell'edizione digitale: Barbara Zlobec


61.

Carnorum, Abstemi, doctissima legimus ambo

Carmina, quae ingentis referens virtutis honores,

Praeclaro candore atque ubertate loquendi

Ornasti mage quam veris nos laudibus ambos.

5

Credo equidem voluisti una hac ratione docere,

Vir probus ac prudens, quales nos esse quibusve

Omnem operam studiis operam navare deceret.

Nempe ut nitamur primo radicibus altis,

Late infixum animis recti studiumque et honesti

10

Et fidum valido consistat robore pectus.

Deinde agilis varias artes et commoda vitae

Mens et res gestas, leges elementaque rerum,

Aethereos ignes, liquidas fusi aeris auras,

Vndisonos ponti fluctus terrasque iacentes

15

Naturaeque vias scrutetur et abdita mundi

Principia ac primas solerti indagine causas

Vt petat immensum quod continet omnia caelum

Namque velut duplici circinnus stat pede et una

Insistens aequum circa convehitur orbem,

20

Aetherei quoque duplex est nobis animi vis,

Rerum exploratrix ratio et regina voluntas.

Haec ut nisi bonoque aequoque immobilis alte

Stet iusti rectique tenax ast altera circum

Encyclopedea et rerum ambiat artes.

25

Vnde operum rursus verborumque omnis ab ore

Convexo nobis ducenda est linea contra

Ad medium recta quos sedes cana locavit

Religio atque una pietas virtusque fidesque.

Ilicet id tibi principium, is tibi terminus estque.

30

Haec tibi scribebam maerens dum magna Philippus

Pars nostri et melior patrias festinat ad oras,

Dulce solum Patavi linquens dulces et amicos

Vt vis prae lacrimis pauca atque incondita possem.

Abstemi, mentis me inopem solare valeque.