103. ad Galateam

Occidunt nobis, Galatea, soles,

Suffugit mensis celeri volatu

Et cadunt anni, mora nulla tardat

Temporis alas.

5

Aspice in montes et aperta rura

Frigidis late nivibus repleta:

Haec modo, haec florum vario decore

Pulchra nitebant.

Dum licet dulces foveamus ignes,

10

En venit passu rapido senectus

Putrida, rugis perarata frontem,

Nuntia mortis.

Cinge mi collum niveis lacertis,

Arctius stringas, quid moraris?

15

Basiis me me obrue, basiis me

Obrue crebris!

Mella nunc sugo roseo ex labello,

Mella, lux, spargis roseo ex labello,

Lux mea, o lux! Sed male quid facis? Deus!

20

Altius intres.

Parce me duro lacerare morsu,

Immo age, ah morsum repetas beatum!

Saepe me morsus repetitus iste

Inseret astris.

25

Nunc tuo vivo, mea lux, in ore,

Tu meo vivis, mea lux, in ore,

Nunc Iovis caelum facio nec assis,

Quis mage felix

Me? Mea possum domina potiri,

30

Cui Venus forma superata cedit,

Hoc feras Cypri, aut lege iudicantem

Vel Phryga siste.

Victa discedes Phryga iudicante,

Tu mihi Cypris Galatea nunc es,

35

Tu bea, tu me mea Cypri saepe

Suavia fingens.

Qualibus nunc me superis minorem

Nil facis, nil sum superis minor nunc

En data vivis fruimur beati

40

Nectaris haustu,

Cum tuos specto, Galatea, vultus,

Gratiis dulces Venerique sedes,

Cum manus specto tremulosque ocellos

Igne micantes,

45

Cor suo longum trepidat recessum,

Horror invadit novus et per artus

Errat algens vis oriturque toto

Corpore torpor.

Cum pedum motus tenerosque passus

50

Servo, curo voces lepido cadentes

Ore micanti bene capto multum

Sedulus ore.

Spiritus sedes proprias relinquit,

Densa nox lucem tenebraeque danunt,

55

Verba perges mollia mi referre,

Vita recedit.

Vnde sunt tantae Galatea vires?

Iam nihil magis minor es deabus

Cum volunt divae perimunt, velis mi

60

Vita recedet.