48. Isabellae Aragoniae triumphus
Isabella rosas inter dum lassa quiescit,
Lassa homines dudum, lassa ferire Deos,
Credit eam Venerem, tacitis circumvolat alis,
Non ausus somnum rumpere matris; Amor.
5
Non tantum tamen abstinuit, quin lumina adiret,
Hinc ratus ipse novas posse animare faces;
Dumque genas nimis ala premit, somno excita tentat
Prendere: sed se oculis virginis abdit Amor.