147. ad Nitedulam
Quid circum volitas nocturna Nitedula sepem,
Fida comes nostri conscia propositi?
Siste parum, carae dum nos ad limina Nisae
Mittit Amor, tenebras luce repelle tua,
5
Quando ustum ingenti pectus mihi flagrat ab igni,
Nec vel tantillum luminis inde venit.
Siste procul tamen ipsa, meo ne forte calore
In flammas abeas tuque, nemusque tuum.