72. ad Abstemium

Abstemi, pater elegantiarum,

Quae sunt quaeque futurae in urbe nostra,

Quaeris cur placeant utrisque amicis

Tantum sordida rura tamque amoeni

5

Colles Faganeae atque aquae et recessus,

Pontano, cupido tui, et Cichino?

Vere dant varios per arva flores

Rura candida, spiritus salubres,

Membra queis animique nutriuntur,

10

At largas medio calore messes,

Anni spemque levamen et laborum,

Nec, clausis velut urbibus, patenti

Agro Syrius instat aestuosus.

Autumnus, decorans novis racemis

15

Vites, dolia replet, hinc bibendo

Curas pellere mentibus valemus,

Et mala uberius pira et reponit

Coenarum leve non decus bonarum.

Rura nonne hyemes tepentiores

20

Vrbes quam faciunt suis colonis?

Quas agunt modo spiculis acutis

Figentes volucres, modo prementes

Veloci lepores canum caterva:

Ergo semper arando, vel serendo

25

Noctes ducere nec dies necesse.

Hinc utrisque placet satis recessus

Noster, agricolae hinc utrique facti,

Pontanus tuus et tuus Cichinus.