1. AD FERDINANDVM MEDICEM CARDINALEM
COSMI MAGNI DVCIS HETRVRIAE F.

Haec, mihi quae faciles dictarunt carmina Musae,

      Dum florens aetas lusibus apta foret,

Ferdinande tuis quamvis indigna putarim

      Auribus atque ullus queis habeatur honos,

5

Qualiacumque tamen statui tibi mittere, ut unum

      Te victura diu, te moritura colant.

Nam cui me fortuna prius, mox grata voluntas

      Addixit multis demeruitque bonis,

Huic nostrae par est horae famulentur et haud me

10

      Immemorem tanti testificentur heri.

Quem iam nec tristes casus, neque prospera rerum

      Eventa e nostro corde fugare queant.

Quod, nisi Pierides et vatum numen Apollo

      Abnuerint numeris rursus adesse meis,

15

Ipse olim vitae quibus illustraveris actis

      Praesentem aetatem fama loquetur anus.