27. AD PETRVM VICTORIVM
Si quem felicem ac vere statuere beatum
Quicumque expendunt cum ratione bonum:
Ipse ille es certe Victori. Nam tua primum
Clarat te veteri nobilitate domus;
5
Deinde valetudo firmum vegetumque senectae
Tradit et a puero continuata venit;
Postremo virtus sese tibi pulchra suasque,
Nixa quibus graditur, sedula pandit opes.
Caetera non referam: quando omnes undique terras
10
Plurima doctrinae sic monimenta tuae
Complerunt, ut te quoddam ceu numen ab astris
Delapsum cuncti mente animoque colant.
Perge igitur, veterumque libros artesque iuvato
Ingenuas omni qua potes unus ope;
15
Perge, inquam, nobisque aperi quorum aurea magno
Cum damno in tenebris scripta sepulta iacent.
Ipsaque tot meritis devincta fatebitur aetas
Nulla umquam tantum secla tulisse virum.
Nam si opus heroum proprium est prodesse futuris
20
Atque hominum praesens velle iuvare genus,
Extinctis vitam lucemque afferre tenebris,
Quis Phoebi et summi iam neget esse Iovis?