5. ad Acapitum sacerdotem ode quinta

Iam sat aurarum, pluviaeque nobis

Aedus fudit, satis et pavente

Accolas flumen nimium propinqua

Terruit unda.

5

En fluit Torrens alias negatis

Viribus. Cernis, rigidas ut Ornos

Erutas volvit, Tuliasque prono

Discutit ictu?

Heu deest Pinus puerum voluptas,

10

Heu nemus flexum, positum sagaci

Ancipe, accentum temere insecutis

Funera turdis.

Defluunt coelo nebulae madentes,

Nec tamen puri facies Olympi

15

Panditur terris. Tonat, et minatur

Ignibus aether.

Obstrepunt venti, quatiuntque tures:

Non vides ullam virides movere

Arborem crines. Decus omne sylvae

20

Abstulit auster.

Voce Sylvanum querula locutum est,

Rupe senserunt ovium magistri,

Ardua huc fugit, metuens reverti

Saecula Pyrrhae.

25

Eia age o Divis igitur Sacerdos

Grate, dulci, iram fide fac Deorum

Temperes. Tu hoc ni facies, nec alter

Gesserit ullus.