Gian Domenico Cancianini odes 1, 19

Testo base di riferimento: Graziella Marino, tesi di laurea Università degli studi di Trieste, 1970-1971

Cura dell'edizione digitale: Barbara Zlobec


19. in funus Fausti Cargae ode decima nona

Descende Pindo tristia lugubri

Complexa ramo tempora, Pieri

Regina: nigrae nunc cupressi

Quippe decent, querulumque carmen.

5

Tecum sorores sint aliae novem,

Adsitis omnes et fleat invicem

Vestrum peremptum quaeque alumnum,

Qui ante diem cohibetur urna.

Num vera cerno? Num lacrymabilem

10

Me ludit error? Prospicio iuga

Montis relinqui tum iam hic Camoenae.

Calliope movet, ecce plectrum

Dum pulsat unco pectine barbiton,

Stant expetentes carmina dicere

15

Alterna Musae nec iocosos

Mente modos meditantur aegra.

Calliope

Cuncta, heu, scientis progenies sumus

Iovis, Deaeque hinc noscimus omnia.

Moeremus at nunc cuncta nosse

20

Plura loqui vetat ipse moereor.

Clio

Cervo fugaci vita volucrior

Fugit bonorum non ita palmulis

Instructa Pinus linteisque,

Remigio et Borea it secundo

25

Erato.

Eheu severae quanta protervitas

Innata morti: quos necat invidia

Faustum Camoenis sic amatum

Sustulit ah subitam rapinam.

Thalia

30

Tali ulla nusquam flore nitet plaga

Narcisus aeque haud conspicuus suis

Floret rubetis atque dumis,

Vt decori fuit ille Pindo.

Terphsicore

Ter functus octo, queis super additur

35

Vix unus, annis, moenia Brixiae

Linquit dolentis, nec penateis

Morte obita patrios revisit

Euterpe

Excussit arces montibus insitas

Ipsosque montes Terra tremens, gravi

40

Commota letho promerentis

Vivere perpetuo, haud perire.

Melpomene

Melo suavi gradia prossumus

Hoc ille quid non aethere turbido

Deproeliantes mulsit auras

45

Atque feras; nequitque mortem.

Polymnia

Perivit Orbi, non periit Polo.

Secum recessit vivida faustitas.

O Terra, quando te videbit

Sol properans hilarem quadrigis...

Vrania

50

Vivit supernis astra perambulans

Tollit supremum carminibus Iovem.

Praesente Fausto gaudet Aether,

Aethere quo fruitur beatus.