Ad clarissimum virum Dominum Sebastianum Munsterum F.V.

Vidimus historiam,et rerum pandecta tuarum

Quibus nihil nec amplius nec doctius.

Haec aetas habuit Musis et Apolline dignum

Longisque vix videbitur post saeculis.

5

Felix qui possit tantarum pondera rerum,

Tot principes, tot orbis ingentes duces,

Vrbes tot, populos modicis includere chartis:

Adeo nihil fatiscit ingens illa vis.

Ingenii mentisque vigor et cura futuri

10

Et nomen immortalitatis arduae.

Fortunate senex: numquam tua grandia scripta,

Munstere, delebunt Nepotes posteri,

Cum famam superes, quae te bene grata sepultum

A lividis malisque linguis eximet.

15

Ergo si quod habes vegetum sub corde senili

Robur micatque luminis fomes sacri,

Confice quod superest. Modici est tibi meta laboris

Et orbis hoc munus novum desideras.