Ad eundem

O docte Patris caeliferi nepos

Maiae propago, tu superis Deum

Communis interpres et imis

Gratus utrasque domus pererras.

5

Condenda moles: est animus supra

Caeli coruscos tollere fornices

Aeternitati post futuram

Pyramidem, mihi dexter adsis.

Opaca furvae regna proserpinae

10

Linquant Myrones, Praxiteles Mii.

Praetende virgam viperinam

Redde animas cineri sepulto.

Quiid lentus audis vota? Quid obsidet

Aerata nigri limimina Taenari

15

Trifauce bacchatus latratu

Cerberus, et prohibet regressum.

Ergo sepultis manibus est nefas

Mortalis auras visere luminis,

Immitis aeterno rigentes

20

Sunt admante fores Averni.

Esto, moretur, vertere non licet

Iurata divis, fata, novus mihi

Favebit Orpheus, et vocata

Illice saxa cheli ciebit.

25

Vides ut actae carminis Entheo

Furore rupes , marmoream in struem

Acuminentur, ut minanti

Vertice mox super astra surgant,

Vt illa Reges quattuor efferant

30

Cervice flexa, quam placido advolet

Superne descensu rosaque

Ambrosiae Dea pulchra fundit.

Videre dextro Numine vota Di

Caput superbum Pyramis exerit,

35

Quam non vetustas, non corusci

Tela Iovis iaculata sternant.

Post saecla stabit, nempe sacer labor

Vatum perennat, musaque deteri

Igara, tellurem relinquit,

40

Et supero caput abdit orbe.

Rudolphe Phoebi care sororibus

Tibi camoenae caesariem implicant,

Plauduntque viventi triumphos:

Gloria sera venit sepulchro,

45

Ne sint pudori munera carminum

Laudanda praestas, quid memorem sacras

Aedesque collatasque sedes

Et patrii data iura fundi.

Quid te minorem vellere praedicem

50

Martiniano, quo pietas tua

Aevo beato munerentur

Ipsa suis opulenta damnis.

Cui non stupendum iudicium fuit?

Et melle sermo dulcior Attico?

55

Cum lene stridentis susurro

Pulpita subsiluere linguae.

Tibi efficacis cedit Vlyssei

Mens cata laurum, quo properas levis

Talia, laudes parce, parce,

60

Ingenii tenuare culpa.