Giovanni Quatrario bursa exilii, 15

Testo base di riferimento: G. Pansa, 1912

Cura dell'edizione digitale: Federica Giacomin


15.

Accipe Barensis commendas gloria vestri

      Si qui vester ego iam memor esse potes.

Sed potes, insani quamquam sacra machina mundi,

      Cardine volvatur plurima nempe tuo.

5

Quamquam clara domus fratrem Maramaura decorum

      Miserit in cuius famine letus ades,

Ex numero pastor reperit quoque rite capellas,

      Non habitus oculis cautio tuta suis,

Si fortasse latet vestram mea formula mentem,

10

      De grege sum numeres solus ab ede procul.

Ludimus hiis pater, et Musis lusisse decorumest.

      Seriaque ammisas letificare iocis,

Nam scio nec fallor quamvis maioribus insis,

      Vestra carent oculis nulla minora tuis.

15

Ante ego crediderim scandent in sidera montes

      Mentio quam vestro pectore nostra cadat.

Aut versis natura regum gravitate reflectet

      Consiliis tellus se levitate vehet.

Quam quem conciliat virtus tibi quisque perhenni

20

      A vestro dum sit verus amore cadat.

Nescio quid faciam Mecenas vatibus alter,

      Et mihi spes omnis te sine tybur habens.

Fructibus et celo, limphis rebusque beetur,

      Leticia careant nulla benigna fatis.

25

Da vidue gazas, celebrive missa marito est,

      Asperget lacrimis, gaudia mesta piis.

Luminibus captus quanto sibi plura supersunt,

      Tristior est phebo qui caret ipse suo.

Quid sine nos vobis cuius presentia cunta

30

      Letificat, contra nulla beata iuvant.

En canis infestus rabidi collega leonis

      Astruxere necem, virgo renata linit.

Disiungit sotias rabies, pulsoque leone,

      Rictibus inposuit frena benigna canis.

35

Iam color et succi linitas rediere prioris,

      Ossaque sunt solitis prompta repressa locis.

Et que porrectas aures enissa latebat

      Vox compressa fero reumate tota sonat.

Oderunt hilares tristes, tristesque iocosi,

40

      Flaccus ait, minus morte revulsus ero,

Si qua tamen restant domine preconia tussis,

      Nil aliud parcas, preco, cohactus ero.

Si tua compaciens fuerit reverentia morbo,

      Cernetur validum si revidere cupis.

45

Non bene conveniunt medicis relevare iacentem,

      Et causam erecto non removere mali.

Sunt eadem rebus variisque benigna maligna,

      Non mihi nuncsospes Tibur, ut ante fuit.

Adiice quod crebris reboat iam terra feretris,

50

      Sera licet tandem, sed Libithina venit.

Plurima sincipitis carpti matrona videtur,

      Et sine iam raro tersa cruore gena.

Funera sunt quecumque vides tristesque paratus

      Mestificant celebres busta novata vias.

55

Pallent ora hominum subito conterrita plantu,

      Mutua sunt crebris prandia rupta malis.

O decus, o lumen, nostris exorte diebus,

      A te distractus nocte sepultus ero.

Non est hic lennus, non est Menelaus in Argis,

60

      Ipse Philothetes hic male missus ero.

Sum nec Achimenides ethna dimissus ulixe

      Cum Polipheme tue frontis Apollo perit.

Viribus exurgis cecis, iuga verris in hostem,

      Devius ille vafer puppe silente fugit.

65

Iam video fatis scriptum tibi signor iniquis,

      Et reparant nostris tela vibranda malis.

Cernis ut ossessam speculatur ab arbore predam

      Accipiter latebris si peritura fluat?

Aut nacturus homo nemoris pigra mella silentis

70

      Assequitur reduces ingeniosus apes,

Non aliter nostros aditus vigilantia servant,

      Nescia pacari, fata perosa semel.

Novi equidem siqua Martem miscemus harena,

      Si favor abfuerit vincet iniqua tuus.

75

Sed mea si vestris splendescet Musa sub armis,

      Glandiferum referam fronde virente caput.

Vive, vale, navisque Petri licet usque superstet,

      Santius univela litora voce tenet.

Vbertinus in hiis Ganimedes alter ab illo,

80

      Quive Iovem potat venit amanda ferens.

Et redit in structas nostras reserare latebras,

      Credite, namque sua voce locutus ero.