Giovanni Quatrario bursa exilii, 28

Testo base di riferimento: G. Pansa, 1912

Cura dell'edizione digitale: Federica Giacomin


28.

O michi de pennis Antoni carior omni,

      Qui viget hac hodie Cesaris urbe viro.

Non eris indictus nobis, non digna taceri,

      Virtus cardinibus vestra benigna sacris.

5

Nec melius nostro scriberis nempe libello,

      Quam quo sis domino iunctus amice tuo.

Digna quidem res est ut quem veneraris ad unguem

      Disiunctus nullo rite sequaris iter.

Post Anchisiadam pictor quem scripserit ullum

10

      Pulcrius infessi semper Achatis ope.

Tuque tuo nullis sedaberis usque periclis,

      Si sonus excelsis nubibus igne cadat.

Si mare tantandum Scille rabiesque Caribdis

      Saxaque Ciclopum tutus amator eris.

15

Hos quoque perraros tellus producit achates,

      Inter quos nostro carmine scriptus eris.

Tu felix ni fata negent vestigia tanti

      Qui patris et domini rite sequutus adis.

Cerne, vide quantis coeant presagia signis,

20

      Virtus quanta viro famaque qualis eat.

Quos aditus parvis aperit visendus amicis,

      Spem vultu ut capiat quisquis et ore suis.

Que facies solio velut apta locanda supremo,

      Qui mores quenam sit sibi terra parens,

25

In quam transvexit sapientes Pallas Athenas

      Que ligurum populis prestat eundo caput.

Aspice que linguam libertas solvat, et alto

      Ingenio qualis sancta Minerva favet.

Vtque nichil de se nostrum deluserit omen,

30

      Est aliquid titulo quo iuvet ipse suo,

Prescia venturi voluerunt fata

      Nomine censeri terra notanda situ.

Experie in medio spatiis que dissidet equis

      Alpibus et Scillaque inter utrumque mare.

35

Hoc nichil est aliud quam quod tollendus in omnes

      Gens omnis medio gaudeat equa patre.

Si nos nempe rogas quanam virtute canamus?

      Non sum fatidico nempe furore scius.

Non ego consului trepidantiaque exta, nec ulla

40

      Templa dedere fidem munere capta meo.

Non est nostra dei monitus audire beatos,

      Auris digna, fibras nec reserare manus.

Non magice sortes nec quidquid corda petentum

      Irritat variis sunt mihi nota modis.

45

Carmina nulla michi quam que sic sacra poesis

      Commodat, et simplex artibus usque fui.

Naturam sequimur legem rerumque magistram,

      Obice sublato que meliora facit.

Ordine namque suo semper potiora superstunt,

50

      Subiiciunt magnis deteriora suis.

Nonne vides taurum ceu armentaque cunta secuntur

      Cui cervix celo Marte favente meat.

Maximus in magnis elephantibus imperat angit

      Quem sequitur reverens cetera rite cohors,

55

Sceptra leo gestans animalibus imperat imis,

      Aereis aquile penna suprema iubet.

Virtutes sic regna bone melioribus addunt,

      Ni foret a vitiis gens putrefacta malis,

His dominum video supremo limine dignum

60

      Frater amice tuum facta fienda puta.

Nam ut rara hyemes medias intercipit estas,

      Sic ubi conveniunt tanta perire queunt.

Vt fator in viridi presumit gaudia campo

      Orrea spe celebri. Letus in ede parat

65

Sic decet utque tuo leteris nempe futuro,

      Vtere nam veniet iam tibi mente bono,

Tu valeas pontumque simul Iove dante premamus

      Partenope ut iunctos captet ab Vrbe duos.

Promissam tibi servo diem quo carmine furem,

70

      Circeo feriam quo metra tuta meent.