Guarino Veronese carmina, 7

Testo base di riferimento: I. Thomson, 1969; A. Manetti, 1985; Donatella Manzoli, 2000; R. Sabbadini, 1915-16-19-95; H. W. Wittschier, 1968; E. Peverada, 1982; F. Borsetti, 1735; C. Pascal, 1910; D. Marsh, 1998

Cura dell'edizione digitale: Tiziana Brolli


7.

Consilium vestrum, docti, laudatur, ephebi,

      Otia cum fessis poscitis ingeniis.

Vobis, pro speculo, natura est facta magistra:

      Lucem operi tribuit; nox vocat ad requiem.

5

Ipse labore suas partis sic dividit annus:

      Post opus et varium cana quiescit hiems.

Optima belligeros finit pax rite tumultus;

      Post ventos placidum stare vides pelagus.

Sic, ubi perpetua lassastis Pallade sensus

10

      Noxque diesque animos fregerit adsiduos,

Danda quies vobis, captanda vacatio dum sit:

      Ludus iners longe, ludus honestus eat;

Sint procul et tali, pulchra et certamina sunto;

      Lingua procax fugiat, absit avaritia.

15

Non ludos festosque dies voco, quis mala mentem

      Et vita et sordes commaculant hominum.

Nulla sit argenti collusio: carmina, risus

      Vrbanique sales otia vestra regant.

Sic, cum tempus erit, vestram sedabo Minervam,

20

      Fortior ut studium mens revocata ferat.

Quare agite, o, cuncti, erectis simul ordine dextris,

      Dicite "festa dies", dicite "festa dies"!