4. ad Marcinicum flumen laureie
Qur Marcinicus undis rubet
Causa est amori ustus suos
Evulsit oculos vir furens.
Est sanguis actus lacrimis
5
Vtrimque sit mixtus color
Sic semirubet unda ipsius
Eversi in amnem parvulum.
Heros fuit Truullii;
Discurrit apud agros proce
10
Qua tempe Roncea sinuit.
Here procacis sic memor
Lambit humili impulsu sata.
Nimphe recordare iuvat
Que cor suavis devoret.