3. Venus aurea

Flete meos (si qua est meriti mihi gratia) casus,

      Quos Veneris tangunt cordolium et lacrimae!

Hei mihi, quando meum totum speculata per orbem

      Perdiderim natum perdiderimque animam!

5

Quo calet igne Venus, cessit mea cura Cupido

      Et secum vires deliciasque tulit.

Nate simul tecum totis resoluta medullis

      Gaudia quanta dedi, gaudia quanta tuli!

Molliculis quotiens Venerem condire solebas

10

      Saviolis, quando dulcia furta dabam!

Nate, meae vires et deliciosa voluptas,

      Te sine deficior, te sine luce oculi.

Heu quam carus eras suetus colludere mammis

      Et mihi lascivo lambere dente genas,

15

Quanta leves inter fletus et gaudia carpsi

      Basia, cum gemitu murmura trita dabas!

Ipsa tuos tremulo solabar carmine luctus -

      Heu Veneris nemo condolet ad lacrimas.

Quam facile irrepens cum posceret otia somnus,

20

      Spargebam teneras ipsa per ora rosas!

Dulce meum solaciolum vitaeque voluptas,

      Quo latitas animae longa alimenta meae?

Indulget si quis miserae mihi reddat alumnum,

      Sive vir invidia sive sit ille deus.

25

Hunc quicunque mihi seu vir seu femina fiat

      Duxerit, in Venerem cuncta licere sinam;

Qua lateat vel qui tantum patefecerit oram,

      Illi ego pro meritis spondeo basiolum.

Prospice ne incassum statui tibi dona labores,

30

      Quae poterunt ipsos sollicitare deos.

Neve oculos fallat nati volitantis imago,

      Signa feram, quo sit notior ille tibi.

Incedit nudus puer et sine lumine vultus,

      Purpureas tenuis ventilat aura comas.

35

Dependet pharetra ex humeris, quibus addidit alas

      Ipse pater, manibus ignea tela gerit.

Ne prope sis rapto cum telum intorserit arcu,

      Nec spectes teneri quanta sit ira dei.

Multi etiam fortes sensere Cupidinis ictus,

40

      Saepe dedit Marti vulnera, saepe Iovi.

Ah quotiens miseros vana spe lusit amantes

      Et desperatis vota secunda dedit!

Blandiri assuetus, sed fellis amarior haustu

      Plena venenosae pectora fraudis habet.

45

Saepe iubet simulare et lascivire puellas

      Inter amatores officiumque negat.

Saltem si qua mihi violentior aura fugacem

      Restituat, possum cetera damna pati.

Ni reducem miserae dederint pia numina natum,

50

      Spectabit paucos vix mea vita dies.