8. ad Appium

Di faciant, Appi, ne sint tua somnia vera

      Et procul a nobis hoc, precor, omen eat.

Non quia fatalis fugiam fera tempora leti,

      Et nolim extremo reddere membra rogo;

5

Ante sed exopto rerum cognoscere causas

      Et duce quo mundi vertitur iste globus.

Tunc ego, deposita durae formidine mortis

      Conquerar extremum non properare diem.

Post cineres magno surget mihi fenore nomen,

10

      Clarus et a sera posteritate legar.