16. ad Gasparem Novariensem

Que mihi mittebas, eadem preconia reddo,

Gaspar, et aoniis, que te docuere, puellis

Ingentes refero grates. Ne subtrahe musis

Ingenium, natura tibi quod prebuit, altum.

5

Perge uiam, qua te gaudere Nouaria possit,

Quantum pulchra suo gaudet Verona Catullo.

Sic tua penneie contingent tempora frondes

Et grandi poteris suras uincire coturno;

Namque tuas noui cantanda in carmina uires

10

Et uenam ingenii. Dii te patrieque mihique

Conseruent: maneat quod iam mihi firmat Apollo.